Wednesday, December 4, 2019

பிணா கவிதைநூல் விமர்சனம் ----சரவணன் மாணிக்கவாசகம் 

பிணா- பத்மஜா நாராயணன்:
ஆசிரியர் குறிப்பு:
காரைக்காலில் பிறந்தவர். சென்னையில் வங்கியில் வேலை பார்க்கிறார். மூன்று கவிதைத் தொகுப்புகள் வெளியிட்டிருக்கிறார். நான் மலாலா, வெண்ணிற இரவுகள், தடங்கள், நெருப்பிதழ்கள், ஷ் இன் ஒலி முதலியன இவரது மொழிபெயர்ப்பு நூல்கள்.
பிணா:
1.
ஒரு கோட்டை விதை நெல் போல் எனதன்பை சேகரம் செய்து வைத்திருக்கிறேன்
ஒரு துளி மழையும்
அதை ஏற்கும் நிலமும்
மீபிறப்பிலேயே காணட்டும்
விதையன்பு
உறங்கும் வரம்
யாசிக்கிறதிப்போது
தா!
2. கண்ணாடி வழி கையேந்தியவளின் கண்கள் பட்டுத் தெறிக்கும்
ஒற்றைக் கதிரொளி
காண மறுப்பவர்கள் கைகளில்
ஃ பேஸ் புக் உரையாடல்கள்
கசியாத இதயத்தின் பின்புறம் அழும் குழந்தை கையால் காலாழாக்கு
தானமீந்த தந்தைப் படிமம்
பட்டே படாது பழுக்காது
அழுகிச் சொட்டும்
தவளை தோல் போர்த்திய
தக்காளி மனது.
3. சிறு கோப்பையில் சிவந்த வைனை ஊற்றுகிறாய்
மெழுகுவர்த்தி ஒளியில்
ரத்னசபாபதியாய் ஜொலிக்கிறது கவுன்களுக்கிடையே ஆறு கெஜம்
கூர்ந்து நோக்கப்படுகிறது.
நோக்கும் கண்ணில்
மது பேராசையாய் வழிகிறது
என் கை பற்றுகிறாய் நீ
மதுவன்றி உன் கண்ணில்
வழிகிறது பேரன்பு
காண மறுத்து சிவந்த திரவம் பருகுகிறேன் சபாபதி உன்னிடம் தாவுகிறான்
சிவப்பில் மூழ்குகிறேன் என்னைக் கொன்று அருந்துகிறாய் என் ரத்னா நீ!
4. அதென்னவோ தெரியவில்லை
இன்று நல்ல வெயிலும்
கூடவே சிலு சிலு மழையும். வேப்பிலைகளின்
ஊடே பாயும் கிரணங்கள்
என் முகத்தை தடவித் தடவிச்செல்கின்றன. மேலுதடு வளைந்திருக்கும்
ஆணின் முத்தம் அமிர்தமாமே?
உன் உதடு என்ன வடிவென்று புகைப்படத்தை எடுத்து
உற்று உற்று நோக்குகிறேன்.
உனக்குத் தெரியாதா?
முத்தச் சுவையாவும்
போன ஜென்மமே தீர்ந்துவிட்டன
போகட்டும்
இதோ தழுவும் கிரணங்களுக்கு வாகாய் முகத்தை திருப்பி அமர்கிறேன்
அவற்றின் உதடுகள்
வளைந்தெல்லாம் இருக்கத் தேவையில்லைதான்
கூடவே மேலே தெளிக்கின்றன
சூடான மழைத்துளிகளும்
என் கண்வழி உப்புநீருக்குப் போட்டியாய்
என் சிந்தனைகள் :
அகமனதின் கூவுதல்களை வார்த்தையில் வடிக்கும் யத்தனங்கள் பத்மஜா நாராயணின் கவிதைகள்.
வார்த்தைகள் வாதையை வெல்வதுமில்லை, கொல்வதுமில்லை. நாம் தான் கவிதை மூலம் எப்படியேனும் கடத்திவிட நினைக்கின்றோம். மரணம் கருப்பொருளாய் பல கவிதைகள். அம்மாவின் கை அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தியது. மஞ்சள் முடிச்சு தூக்கி எறியப்படுகையில், படிப்பதை நிறுத்தி நிமிர்ந்து தெருவைப் பார்ப்பதைத் தவிர்க்க முடிவதில்லை. ஒருவருக்கு நெருக்கமாய் இருக்கும் கவிதைகள் அவர் உணர்வை புரிந்து கொள்ளாவிட்டால் அடுத்தவருக்கு நெருக்கமாக ஆகப் போவதில்லை. இறந்தவனின் பிறந்தநாள், கிரணமுத்தம், நம்பாதே மற்ற கவிதைகளை விட என்னளவில் நெருங்கியவை.
உறங்கும் வரம் நினைக்கையில் கிடைப்பதில்லையே.
காலாலாக்கு தானத்தில் கவிதையின் அழகியல் வடிகிறது
யாகத்திற்கு வந்து யுகங்கள் பலகடந்ததால் புதுயாகம் காணவந்த புது ரத்னசபாபதி.
என்ன சொல்வதென்றும் தெரியவில்லை.
பிரதிக்கு :
நவீன விருட்சம் & Amazon.in
முதல்பதிப்பு 2017
விலை ரூ 160 & 49.

தெரிவை  நூல் விமர்சனம் -----சரவணன் மாணிக்கவாசகம்

தெரிவை- பத்மஜா நாராயணன்:
ஆசிரியர் குறிப்பு:
காரைக்காலில் பிறந்தவர். சென்னையில் வங்கியில் வேலை பார்க்கிறார். மூன்று கவிதைத் தொகுப்புகள் வெளியிட்டிருக்கிறார். நான் மலாலா, வெண்ணிற இரவுகள், தடங்கள், நெருப்பிதழ்கள், ஷ் இன் ஒலி முதலியன இவரது மொழிபெயர்ப்பு நூல்கள்.
தெரிவை:
1. சாப்பிட்டு, துடைத்து மறுநாள் சமையலுக்கு கோலமும் போட்டுவிட்டு
ஒற்றை விளக்கெறியும் சமையலறையில்
அணைக்க மறந்த டிரான்ஸிஸ்டரின்
தனிமைப்பாடல்களைப் போல்
ஏதோ முணகுது மனம்
நீர் குடிக்க வந்து
தனக்குப் பிடித்த பாடல் ஒலிக்க
மெய்மறந்து நிற்பது போல்
என் முணுமுணுப்பை ரசிக்கிறாய் நீ
நீரருந்தியவுடன் பாடல் மறந்து
சென்றுவிடுவாய் நீ என
அந்த ரேடியோவைப் போல்
எனக்கும் தெரிந்து தான் இருக்கிறது
அணைக்கும் வரை ஆற்றுவது தானே கடன்.
2. அதுவாகத்தான் அமைகிறது
அசைந்தழைப்பதில்லை எப்போதும்
இலைகள் கூட அங்கங்கு தான்
பெரிதாக சுகந்தம் கூட பரப்புவதில்லை
எப்போதோ பூக்கும் பூக்கள்
எப்போதாவது தான் காயாகி
விலகாமல் காற்றிலசைகின்றன
வெட்டப்பட்ட கிளைகள் மட்டும்
எப்படியோ உடன் வளர்ந்து விடுகின்றன
ஊழிக்காற்று எத்துணை அசைத்தும்
சிறுசலனம்கூட காண்பதில்லை வேர்கள்
பூவும் மணமும் புகழும் சுற்றுதலும்
இல்லாதிருப்பினும்
விதிகூட இதை விலக்கி வைத்திருப்பினும்
இந்த மரத்தில் மட்டுமே கிளிகள் குடியேறுகின்றன
கூவிக்கூவிக் களிக்கின்றன
என்ன!!!
உயரப் பறக்கும் பருந்திற்கு மட்டும்
இதனகம் கண்ணில் படுவதில்லை.
ஹுயு ஷீ சீனக்கவிதைகள்:(மொழிபெயர்ப்பு)
கனவும் கவிதையும்
சாதாரண அனுபவங்கள் தாம் அனைத்தும்
பிம்பங்கள் கூட சாதாரணவை தாம்
மிகவும் எதேச்சையாய் அவை
கனவுகளில் மலர்கின்றன
பின் ஒரு புதுவுரு அடைகின்றன
சாதாரண உணர்வுகள் தாம் அனைத்தும்
வார்த்தைகள் கூட சாதாரணவை தாம்
எதேச்சையாய் அவை கவிஞனை அடைந்து
முடிவுறா புதுக்கவிதையாய் மலர்கின்றன
மதுவின் வீரியம் அது தரும் போதையில்
காதலின் பலம் அதன் தோல்வியில்
என் கவிதையை நீ எழுதமுடியாதது போல
உன் கனவை நான் காண இயலாது
என் சிந்தனைகள் :
தெரிவை என்ற வயதுக்கேற்ற உணர்ச்சி பிரவாகம். காமத்தை சொல்வதிலும் இனம்புரியா சோகம் கலந்த பத்மஜாவின் கவிதைகள். கவிதை மொழி இவருக்கு வெகு இயல்பாய் வருவதால் கவிதைகள் மொழிபெயர்ப்பும் இயல்பாய் அமைந்திருக்கிறது. முத்தமலை என்ற ஒரு கவிதையில் மட்டும் மிஞ்சுதல் மற்றவை எல்லாம் தணிந்த குரலில் தாபத்தைச் சொல்கிறது. முதல் கவிதை தெளிக்கும் உணர்ச்சிகள் ஏராளம். தண்ணீர் குடிக்கவந்து முணுமுணுப்பைக் கேட்டுப் போவதல்ல. இரண்டாம் கவிதையில் விதி விலக்கி வைப்பதை கவனமாகப் பாருங்கள். சீனகவிதை சொல்வது போல் யாருடைய கனவையும் யாரும் காணமுடியாது, அது போல கவிதையில் இருந்து எடுக்கும் மனம் வேண்டும். பெரும்பாலும் எளிமையான மொழி, மீண்டும் மீண்டும் ஒரு கருப்பொருளை வேறுவேறு சூழலில் வைத்து வடிவமைக்கப்பட்ட பத்மஜாவின் கவிதைகள் அடங்கிய தொகுப்பு இது. என் வரையில் மொழிபெயர்ப்பை விட சொந்தக்கவிதைகளில் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பு அதிகமாயிருப்பதால் அவையே நெருக்கமாகின்றன.
பிரதிக்கு :
டிஸ்கவரி புக் பேலஸ்
முதல்பதிப்பு டிசம்பர் 2013
விலை ரூ 70.

Sunday, August 25, 2019

ஆட்டிஸம்-----பேச ஆரம்பித்தல் (autism poem #1


ஆட்டிஸம்-----பேச ஆரம்பித்தல்
============================
டையானா அன்ஃபிமியாடி (Diana Anphimiadi )
ஆங்கிலத்தில் ஜீன் ஸ்பார்க்லாண்ட்
தமிழில் பத்மஜா நாராயணன்.

கம்பிகளில் தொத்திக் கொண்டிருந்த பாடல்கள்
ஒவ்வொன்றாக இறக்கத் தொடங்கின
கைகளால் காதுகளைப் பொத்திக்கொண்டு
நான் யார் என்பதற்கான
ஒரு வார்த்தையின் பிறப்பை
செவிமடுக்க ஆரம்பித்தேன்.
பளீச்சென்ற கிளியைப் பிடிக்கத்
திறந்தே இருக்கும் கூண்டுகளைப்போல
என் கண்களைவைத்துக் கொண்டு
எனக்குள் இருக்கும் உலகைப் பிடிக்க
நடை பயில்கிறேன்
மூன்றடிகள் முன்னோக்கி
மூன்றடிகள் பின்னோக்கி
திரும்பத் திரும்ப நடக்கிறேன்.
என் பாதையினால் உலகைச் சுற்ற விழைகிறேன்.
சுற்றிச்சுற்றி வருகிறேன்
எடையற்று மேலெழும்பி கீழே விழுகிறேன்.
அம்மாவின் திரைச்சீலைகளைப் போல்
மேகங்கள் ஈரமாகவும் மென்மையாகவும் உள்ளன.
என் வாயில் ஒரு புளிப்புச் சுவை உள்ளது

படுக்கைக்கு அருகிருக்கும் ஒரு விளக்கு போல நிற்கிறேன்
இதமான கைகளின் வன்முறையான தொடுதலின் போதோ
கூர்மையாக நோக்கும் அன்பான பார்வையினாலோ
ஒரு துப்பாக்கி பின்நகர்வது போல் பின்னிடுகிறேன்
அதிர்ச்சியடைந்த காகங்களைப் போல்
வார்த்தைகள் வானத்தில் கிரீச்சிடுகின்றன
அமைதி!போதும்
வார்த்தை ஒன்றை கயிற்றால் சுருக்கிட்டு
என் தலையின் மீதும்
தலைக்குள்ளும் பிடித்து இழுக்கிறேன்
மொத்த வானமும் விழுகிறது
தொலைபேசி கம்பங்களில்
காக்கைகளின் இசையை எழுதத் தொடங்குகிறேன்
சாதாரண வார்த்தைகள் என்
வாயுனுள் கிரீச்சிடுகிறன
அவற்றுடன் இயைந்து
துணைநின்று
அவற்றை சிக்கலாக்குகிறேன்!

(Diana Anphimiadi is a poet, publicist, linguist and teacher. Currently a doctoral student at the linguistic institute at the Tbilisi Javahkishvili University, Diana has published four collections of poetry, Shokoladi(Chocolate 2008), Konspecturi Mitologia(Resumé of Mythology, 2009), Alhlokhedvis Traektoria (Trajectory of the Short-Sighted, 2012 and Kulinaria (Personal Cuisine, 2013.)

Saturday, February 9, 2019

கவிதை நூல் "பிணாவைக்"குறித்து திரு ஷைலபதி

 அகச்சித்திரங்களாக விரியும் பெண் மொழி – பத்மஜா நாராயணனின் ‘பிணா’ வை முன்வைத்து

பத்மஜாவின் கவிதைகளில் ஒலிக்கும் குரல் நமக்கு அந்நியமான பெண் குரல் இல்லை. அணுக்கமும் நெருக்கமுமான பெண் குரல். அன்னையாய், சகோதரியாய், மனைவியாய், தோழியாய், மகளாய் நம்மைச் சுற்றித் தொடர்ந்து ஒலித்துக்கொண்டிருக்கும் பெண் குரல். ஒருவகையில் பெண்ணும் ஆணும் நேசிக்கும் பெண்குரல். பெண்ணின் இத்தகைய குரலை வாழ்வில் கேட்கத் தவறியிருந்தால் அவற்றை நமக்காய் கவிதை செய்திருக்கிறார் 





வாழ்வின் தருணங்களில் இருந்து கவிதைகள் முளைவிடுகின்றன. கடக்கவியலாத ஒரு சிறுகணம், தவிக்கவிடும் அந்த ஒரு நொடி படைப்பாளனைக் காலத்தின் தீராத வெளியில் வீசியெறிந்து விடுகிறது. அதிலிருந்து சகஜமாய் மீண்டெழமுடியாமல் தான் அவன் வார்த்தைகளிடம் சரணடைகிறான். வாழ்வினை அதன் நிதர்சனத்தைக்கண்டு அதைச் சொற்களில் வழியச்செய்து அனுபவப்பகிர்வாக மாற்றுகிறது ஒருவகை என்றால் நேற்றும் இன்றும் நடந்தவற்றை, தொல்குடியின் ஒரு மூதாதையின் இடுக்கிய கண்களின் வழியாகவோ அல்லது மூச்சுவிடமுடிகிற அல்லது அசைவற்று வேடிக்கைபார்க்கிற, தொட்டால் மட்டுமே தெரிந்துகொள்கிற ஓர் பிரபஞ்ச உயிரியாகிக் கண்டு தெளிய முயன்று வார்த்தைகள் மெல்ல மெல்லக் கூடி ஓர் கயிற்றினைப் போல் திரட்டி அவனைக் காலத்தின் பெருவெளியில் இருந்து மிதந்துவந்து நிகழ்காலத்தில் வீழ்வது மறுவகை. அப்படி இருவகையாகவும் திரண்டிருக்கும் தொகுப்புதான் பத்மஜாவின் ‘பிணா’ 
ஒரு கவிதை நூலை வாசித்தல் என்பது கைவிடமுடியாத ஒரு அவஸ்தையாகவும் அதே வேளையில் இதுவரை பிரவேசித்தும் அறிந்தும் இராத ஒரு புது உலகைக் காணும் பேராவல் உணர்வாகவும் இருக்கக்கூடும். அப்படியான ஒரு அனுபவத்தைத் தான் பிணா கவிதைத் தொகுப்பு அளிக்கிறது. 72 பக்கங்களில் எண்ணி 41 கவிதைகள். இத்தனை சிறியதொரு தொகுப்பு வாசிப்பில் விரிக்கும் உலகம் மீப்பெரிது.

இந்தத் தொகுப்பின் கவிதை இருவிதமான குரல்களால் நிரம்பியுள்ளது. ஒன்று ஆதித்தாயின் நீட்சியாகத் தன்னை அடையாளம் காணும் ஓர் உலகப்பெண். மற்றொன்று மிகவும் எளிமையான ஆன்மாவாகத் தன் உறவுகளின் அன்பினால், காதலினால், துரோகத்தினால், பிரிவினால் வாடும் ஒரு பெண். முதலாமவள் கம்பீரமான ஓர் பிடியைப் போல உலா வருபவள் என்றாள் இரண்டாமவள் நடுங்கும் அல்லது அலைபாயும் விழிகளோடும் பதற்றத்தோடும் மேய்ச்சல் செய்பவள். இரண்டும் அதனதன் விதத்தில் அழகுதான் என்றபோதும் மானின் மருட்சி அனுபவங்கள் கொஞ்சம் கலக்கமூட்டுவதாகவே அமைகின்றன.

பத்மஜாவின் கவிதைகள் சின்னச் சின்ன காட்சிகளை ஓர் ஓவியம் போல உருவாக்கி அதன் வர்ணம் போன்ற வார்த்தைகளால் நிரம்பியவை. எதையும் அவர் காட்சிப்படுத்தவே முனைகிறார்.

 “என் நரம்புகளூடே
 ஒரு பறவை எப்படிப் பறந்து சென்றது?”

என்கிற வரிகள் தீட்டும் நவீன ஓவியத் தன்மை கவிதைப் பொருள் சார்ந்து உணர்தலைக் கடந்து காட்சிரூபமான ஓர் நிலையை வாசகனுக்குள் பதியவிடுகிறது. அதுதரும் கிளர்ச்சி ஆயிரம் ஆயிரம் அர்த்தங்களை வாசகனுக்குச் சிருஷ்டிக்கப் போதுமானதாக இருக்கிறது. நவீனக் கவிதையின் தன்மையும் இது தான் என்று தோன்றுகிறது. இந்தத் தொகுப்பில் இத்தகைய வரிகள் அநேகம்.

இப்படியான எளியச் சிறு சிறு காட்சிகள் மாத்திரமல்ல, சங்கக் கவிதைகளைப் போன்ற வலிமையான காட்சிகளைக் கொண்ட கவிதைகளும் தொகுப்பில் உள்ளன. தொகுப்பின் ‘நீர்ப்பெண்’ கவிதை முன்னமே சொன்னதைப் போல தன்னை ஆதித் தாயின் நீட்சியாகக் காண்கிற ஓர் பெண்குரல். ஒரு பெரும் பாலை. பாலை என்பது தமிழ் நிலத்தில் தனித்த நிலப்பகுப்பு அன்று. குறிஞ்சியும் முல்லையும் கோடையில் திரிந்த நிலமே பாலை. அப்பாலை நிலத்தில் கடும் வறட்சி. நீரின் முகத்துவாரங்கள் எல்லாம் தூர்த்துப்போயின. புதிய ஊற்றுகளைக் கண்டடைய வேண்டியதிருக்கிறது. அவள் நீர்வளம் கண்டறியும் பெண். தாய்த் தலைமைச் சமூகத்தில் தாய் தானே எல்லாம். அவள் தன்னைக் கார்முகிலின் பெண் என்று சொல்லிக்கொள்கிறாள். துடி முழங்க மக்கள் பின் தொடர அவள் அப்பாலை நிலத்தைக் கடக்கிறாள். கவிதையின் களம் இதுதான்.

கட்டாந்தரையில் நீர்வளம் கண்டறியும் // கார்முகிலின் பெண் நான்.// துடி முழங்க பாலையைக் கடக்க// படையுடன் நடக்கிறேன் //மயிர்க்காலெல்லாம் பரபரவென // நீர்ப்பசை மணக்கும் மண்வாயிட்டு சுட்டுவேன்// நடுப்பலை கடங்கும் படை!//தரை நிழல் நீள தன் உடல் தரும்அடிமை மேல்// என் கை பற்றி? நடக்கிறான் அரசன்.//ஒட்டகத்திமில் பறித்து//       உணவுண்டு சாய்கிறார் மற்றோர்// பெற்ற குழந்தை பறிகொடுத்து // நீரற்ற வேளை தன் முலைப்பால்// உறியத் தரும் ஆதிப்பெண்குடி//இதன் நடுவே நெஞ்சீரங்காணாது// துவண்டுகிடக்கு? மென் மந்திரக்க்கோல்.//கட்டாந்தரையிலும்  நீர்வளம் காணும்//கார்முகிலின் பெண் நான் // அன்பீரங்காணாது // சோர்ந்துவெளுக்கும் கார்முகிலின் பெண்ணும் நான்!

பாலை நிலத்தைக் கடக்கையில் நீர் கிடைக்காமல் போகும் அபாயம் உண்டு. பிறந்த குழந்தையைப் பறிகொடுத்த பெண்ணை உடனழைத்துச்செல்வது வழக்கம். நீர் இன்றி வாடும் சமயத்தில் அவள் முலைப் பால் உண்டு உயிருய்யவேண்டிய கொடும் நிலை வரலாம். அத்தகு கொடிய பாலை நிலத்தின் காட்சியைக் இக்கவிதை விரிக்கிறது. உண்மையில் இக்கவிதை பேசுவது பாலை நிலத்துக் காட்சியைத் தானா? வாழ்வின் வெம்மையில் துவண்டுவிடாமல் அன்பின் ஈரத்தைக் காணப் போராடுகிற ஒரு பெண்ணின் குரல் அதனுள் ஒலிக்கிறது. தன்னை முற்றாகத் தன் தலைவனுக்குத் தந்து தன்னை அடிமையாக்கிக் கொண்டாவது வாழ்வில் அன்பின் ஈரத்தைக் காணவிளைகிற பெண் ஒருத்தி இக்கவிதையில் இருக்கிறாள். இது போலப் பல பல வாசிப்புகளுக்கு இடம் கொடுக்கும் கவிதை இது.

தன்னைப் பிரபஞ்சப் பெண்ணாக அடையாளம் காணுகிற கவிதைகளில் பத்மஜா சாதிக்கவிரும்புவது பெண்ணை முதன்மையைக் குரலாய்க் கோரும் புரட்சிக்குரலாய் அல்லாமல் சக பெண்ணுக்காய் இறங்குகிற அன்புசெய்கிற அவளை அணைத்துக்கொள்கிற அழைப்பாகவே தோன்றுகிறது. அது ஒரு மென்குரல். பிரபஞ்சத்தின் தொடக்கத்தில் இருந்து இனப்பெருக்கம் செய்வதன் மூலம் தன் உயிரைப் பணையம் வைக்கும் ஒரு பெண்ணினம் அதை இன்னும் பேரன்பின் கருணையோடு தொடர்கிறது. ஒரு மகவை ஈன்று பேருவகை எய்தும் அவள், மகப்பேரில் இறந்துபோன ஒருத்தியை நினைத்து பெருவலி கொள்கிறாள். மீண்டும் மீண்டும் தங்களுக்குத் தாங்களே நிகழ்த்திக்கொண்டு இப்பிரபஞ்சத்தைல் மானுடத்தை வாழவைக்கும் அவர்களின் சிறு விசும்பல் ‘புனரபி ஜனனம்’ கவிதை.

இத்தொகுப்பின் இரண்டாம் குரல் தனிமனுஷியாக உறவுகளோடு கூடியும் கழித்தும் வருந்தியும் அழுதும் வாடும் குரல். இக் கவிதைகளில் பால் சுட்டப்பட்டே எழுதப்பட்டிருந்த போதிலும் பால் பேதம் இல்லாமல் அது வாசகனால் உள்வாங்கப்படும் கட்டிபட்டுப்போன கறுத்த அனுபவங்களை அடையாளம் காணுதல். ‘அலறும் ஆம்புலன்ஸைப் பின் தொடர்தல்’, ‘துக்கம் புணர்தல்’ ‘முடிச்சு’, ‘இறந்தவனின் புகைப்படம்’ ஆகிய கவிதைகள் அப்படியானவை. வலியும், துக்கமும் பிறக்கும் கணங்கள், மனிதர்கள் பால் பேதம் உடைந்து மிக எளிய ஆன்மாக்களாக வாழும் அபூர்வ கணங்கள். அவற்றைக் காணும் யாரும் தமக்குள்ளாக உறைந்து போன அப்படியொரு தருணத்தை மீட்டெடுப்பதும் அக்கணத்தை ஒரு கணம் வாழ்ந்து கடப்பதும் இயல்பானவை. அப்படியான வாசகனின் ஆழ்மனத் தருணங்களை உயிர்ப்பிக்கும் ஆற்றல் பெற்றன இக்கவிதைகள்.

இறுதி ஊர்வலங்களில் மலர்களை உதிர்த்துக்கொண்டு செல்கிறார்கள். எல்லோருக்கும் அது மலர்களாகத் தெரிகிறது. ஆனால் இறந்தவனோடு தொடர்புடையவர்களுக்கு அது இறந்தவனைப் பற்றிய தீராத நினைவுகள். அதை அந்த இறுதிப் பயணத்தில் உதிர்த்துத் தீர்க்க முயல்கிறார்கள் என்கிறார் பத்மஜா.

\\ இறுதி ஊர்வலத்தில்\\ எடுத்துச் செல்லப்படுபவனைப் பற்றிய\\ நினைவுகள் வழியெங்கும் மலர்களாய்\\ பிய்த்து எறியப்படுகின்றன\\ என்கிற வரிகள் புனரபி ஜனனம் கவிதை போல வாழ்வை வெறுமையில் இருந்து தொடங்குகிற மற்றொரு கவிதையின் வரிகள்.

இத்தொகுப்பில் மிக இன்றியமையாத கவிதைகளாக ‘ஒருவன்(ள்)’, ‘அம்மா’, ‘தேஜாவு (DEJA VU) ஆகிய கவிதைகளைச் சொல்லலாம்.

“என் க்ரோமோசோமின் நெளிவை\\ என் மீசையை அல்ல\\ என் பூ போட்ட சட்டையை வைத்தே\\ கண்டுகொள்கிறாய்\\

“வலி மரக்கவைக்கும்\\ ஊசியின் போதையிலும் \\ அப்பாவின் செருப்போசை\\ மட்டும் உனக்குத் தெரியும்\\

\\ நான் ஒரு நிறுத்தாத முணுமுணுப்பு\\ நான்  அணையாச் சாம்பல் \\ நான் ஒரு கண்ணீரின் போதை\\” ஆகிய வரிகள் வாழ்வின் மீதான புகார்கள் அற்ற அதே வேளை அதன் நிர்பந்தங்களை மெலிதான விமர்சனங்களோடு கடக்கும் கவிதைகளின் வரிகள்.

பத்மஜாவின் கவிதைகளில் ஒலிக்கும் குரல் நமக்கு அந்நியமான பெண் குரல் இல்லை. அணுக்கமும் நெருக்கமுமான பெண் குரல். அன்னையாய், சகோதரியாய், மனைவியாய், தோழியாய், மகளாய் நம்மைச் சுற்றித் தொடர்ந்து ஒலித்துக்கொண்டிருக்கும் பெண் குரல். ஒருவகையில் பெண்ணும் ஆணும் நேசிக்கும் பெண்குரல். பெண்ணின் இத்தகைய குரலை வாழ்வில் கேட்கத் தவறியிருந்தால் அவற்றை நமக்காய் கவிதை செய்திருக்கிறார் பத்மஜா. தொடர் இலக்கியச் செயல்பாட்டின் மூலம் தன் இடத்தைத் தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் ஆழப் பதித்திருக்கும் பத்மஜா நாராயணனின் படைப்புவரிசையில் ‘பிணா’ குறிப்பிடத்தக்க ஓர் படைப்பு. அண்மைக் காலங்களில் வெளியான பெண் கவிஞர்களின் கவிதைத் தொகுப்புகளில் ‘பிணா’ மாறுபட்ட மொழியும் கவித்துவமும் கொண்ட முக்கியமான ஆக்கம் என்று சொல்லலாம். சிறப்பான தொகுப்பை வளங்கிய கவிஞருக்கும், நூலினைப் பதிப்பித்த விருட்சத்திற்கும் பாராட்டுகள்.

Saturday, January 19, 2019

MARGAZHI DAY 30
When the girls with faces bright as moon
Reach Lord Madhavan,Lord Kesavan
Who churned the Bengal Sea,
And pray for his blessings
And if all the thirty songs
Seeking the blessings of the Lord
Rendered by Kothai
The loving daughter of Bhatter Piran
Who sports cool garlands_
Are sung religiously
Will sure be blessed by Thirumal -The lotus eyed
And strong shouldered
For ever oh my girl!



வங்கக் கடல் கடைந்த மாதவனைக் கேசவனைத்
திங்கள் திருமுகத்துச் சேய் இழையார் சென்று இறைஞ்சி
அங்கப் பறை கொண்ட-ஆற்றை அணி புதுவைப்
பைங்கமலத் தண் தெரியல் பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன
சங்கத் தமிழ்மாலை முப்பதும் தப்பாமே
இங்கு இப் இப்பரிசுரைப்பார் ஈர் இரண்டு மால் வரைத் தோள்
செங்கண்-திருமுகத்துச் செல்வத் திருமாலால்
எங்கும் திருவருள் பெற்று இன்புறுவர் எம்பாவாய்.
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
MARGAZHI DAY 29
Oh Lord!Do listen to the reason
For we'd gathered at this wee hour of dawn
And are praising your lotus feet
Having born in this clan of cowherd
Who let the cows graze
And get their livelihood
Please do not shun our services
We are not here to be blessed
At this moment alone
Oh Govinda!always
And In all our seven births
We pray ,we must be born as your kin
Hence destroy all our other desires
Oh my Lord!



சிற்றஞ்சிறு காலே வந்து உன்னை சேவித்து, உன்
பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய்;
பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
குற்றேவல் எங்களைக் கொள்ளாமல் போகாது;
இற்றைப் பறை கொள்வான் அன்று காண் கோவிந்தா;
எற்றைக்கும் ஏழ் ஏழ் பிறவிக்கும் உன் தன்னோடு
உற்றோமே ஆவோம்; உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம்;
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று — ஏலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI DAY 28

Oh lord we tend the cattle
And eat together while they graze
We are blessed as you are born in our clan
Which they consider low of intellect
Oh Govinda !who is flawless
The bond we have with you
Can never be destroyed
If we the innocent have called you names
Pray do not be furious
But bless us instead oh Lord!



கறவைகள் பின் சென்று கானம் சேர்ந்து உண்போம்,
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உந்தன்னைப்
பிறவி பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்;
குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன் தன்னோடு
உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது;
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன் தன்னை
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறி அருளாதே
இறைவா! நீ தாராய் பறை — ஏலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI DAY 28

Oh lord we tend the cattle
And eat together while they graze
We are blessed as you are born in our clan
Which they consider low of intellect
Oh Govinda !who is flawless
The bond we have with you
Can never be destroyed
If we the innocent have called you names
Pray do not be furious
But bless us instead oh Lord!



கறவைகள் பின் சென்று கானம் சேர்ந்து உண்போம்,
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உந்தன்னைப்
பிறவி பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்;
குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன் தன்னோடு
உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது;
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன் தன்னை
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறி அருளாதே
இறைவா! நீ தாராய் பறை — ஏலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi 27

Oh govinda The great!
Who wins over all foes
We have come to sing your praise and win prizes
Grant us oh Lord the gifts
The whole world would praise
Like the choodagam which shall adorn our hands
The shoulder ornament,the ear ring
The flower like ornament for the upper earlobe
Padagam the anklets
And many more for us to be decked in
We shall wear pretty dresses
And will then assemble to relish
The rice cooked in milk
To which is added ghee
That drips to the elbow
Oh my Lord!



கூடாரை வெல்லும்சீர்க் கோவிந்தா! உன்தன்னைப்
பாடிப்பறை கொண்டு யாம்பெறு சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாக
சூடகமே தோள்வளையே தோடே செவிப்பூவே
பாடகமே என்றனைய பல்கலனும் யாமணிவோம்
ஆடை உடுப்போம் அதன்பின்னே பாற்சோறு
மூடநெய் பெய்து முழங்கை வழிவார
கூடி யிருந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI 26
Oh Lord!who is live incarnated
Oh Lord!Who is azure hued
Take Your holy bath in the month of Margazhi
Do listen to the rituals our fore fathers observed
And oh lord who reposes in a leaf of a banyan Bless us with conches
Which could rock the world with their sound
Like your Panchchanyam,
A huge drum,A group which renders hymns,
Beautiful lamp,flag and canopy
Oh my Lord!



மாலே மணிவண்ணா! மார்கழி நீராடுவான்
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டுவன கேட்டியேல்
ஞாலத்தை யெல்லாம் நடுங்க முரல்வன
பாலன்ன வண்ணத்துன் பாஞ்ச சன்னியமே
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே
சாலப் பெரும்பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே
கோல விளக்கே கொடியே விதானமே
ஆலின் இலையாய்! அருளேலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 25
----------------------
Oh Lord!
Born as a son of one lady
And at the same night,
Was hidden and brought up as the son of another lady
You burned as the fire of fear
In the abdomen of Kamsa who could bear not
To see you grow and tried to harm you!
Oh Lord !we have come here
Coveting you
If you gift us the blessings we yearn for
We will sing your valor and wealth
And hence would remain contented sans worries
Oh my lord !



ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓரிரவில்
ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளர
தரிக்கிலா னாகித்தான் தீங்கு நினைந்த
கருத்தைப் பிழைப்பித்து கஞ்சன் வயிற்றில்
நெருப்பென்ன நின்ற நெடுமாலே! உன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறைதருதி யாகில்
திருத்தக்க செல்வமும் சேவகமும் யாம்பாடி
வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 24
----------------------
Oh lord who measured this universe
We praise thy feet
Oh lord who vanquished the king of Lanka
We praise your valour
Oh lord who kicked the wheel and killed the asura
We praise your fame
O lord who used the calf as a baton
We praise the anklet on your feet
Oh Lord who lifted the mountain as an umbrella
We praise your eminence
Oh Lord who wins the enemies
We praise the spear in your hand
We have come here today to sing your praise
And to receive your blessings
And do bless us oh Lord!



அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடிபோற்றி
சென்றங்கு தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல்போற்றி
கொன்றடச்சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி
குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம் போற்றி
வென்று பகைகெடுக்கும் நின்கையில் வேல் போற்றி
என்றென்றுன் சேவகமே ஏத்திப் பறைகொள்வான்
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கேலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 23
-----------------------
As the majestic lion which sleeps
In the mountain cave during the rains
Rises from slumber and opens the fiery eyes
That spit fire ,moves around ,shakes the mane ,
Stretches,roars and leave the cave ……
You !Kanna!who is hued like the blossoms of kayambu
Come out of your palace
And do occupy the strong and great throne
And do listen to our woes
Oh my Lord!
 


மாரி மலைமுழஞ்சில் மன்னிக்கிடத்துறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரி மயிர்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கப் புறப்பட்டு
போதருமா போலே நீ பூவைப்பூ வண்ணா! உன்
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்திருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 22
----------------------
Oh Lord !we stand in numerous number
As the kings of great lands
Surround You losing their valour
Won’t you kindly open your lotus like red eyes
Which resemble the anklet bells
A little bit and look at us?
If those eyes which appear like the Sun and the Moon
Graze us
Will not our sins all vanish ?
Oh my Lord!
 


அங்கண்மா ஞாலத்தரசர் அபிமான
பங்கமாய் வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே
சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம்
கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரை பூப்போல
செங்கண் சிறுகச்சிறதே யெம்மேல் விழியாவோ?
திங்களும் ஆதித் தியனும் எழுந்தாற்போல்
அங்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல்
எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI DAY 21
---------------------------
Oh lord !The son of Nandagopal the strongest
Who owns cows many which are generous
Which constantly rains milk
which overflow the brim of the vessels
Be smart enough to rise
oh Lord the gallant, the Noble.
One who shines like a bright light
As the origin of the universe
Please get up from your slumber
As your enemies lose their might and bow before thy feet
We are here to sing your praise oh Lord!



ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால்சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே! அறிவுறாய்
ஊற்றமுடையாய்! பெரியாய் உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே! துயிலெழாய்
மாற்றார் உனக்கு வலிதொலைந்துன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்துன் அடிபணியு மாபோலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்
margazhi day 20
----------------------

Oh my Lord!
You who leads 33 crore Devas in War
And protect them from shivering.
Please do wake up.
You talented! You one who gives the enemies
THE fear of fire! Do get up.
You Nappinnai
With soft bosoms, red lips and small hips.
My Lady! Please get up!
Present your groom a fan and mirror
And assist us take him out to bathe!



முப்பத்து மூவர் அமரர்க்கு முன்சென்று
கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே! துயிலெழாய்!
செப்பமுடையாய் திறலுடையாய் செற்றார்க்கு
வெப்பம் கொடுக்கும் விமலா! துயிலெழாய்!
செப்பன்ன மென்முலைச் செவ்வாய் சிறுமருங்குல்
நப்பின்னை நங்காய்! திருவே! துயிலெழாய்
உக்கமும் தட்டொளியும் தந்துன் மணாளனை
இப்போதே எம்மை நீராட்டலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI DAY 19
---------------------------
Oh my lord! With a broad chest!
,reclining on the ivory bed
On the softest mattresses
As the lamp glows
And resting on the bosoms of Nappinai
She who wears bunches of blossoms on her hair
Please do utter a word
My lady! With black kholed eyes!
Though you are with your Lord
For long hours
And it is true you can never
Part with him a second ever.
Do wake him up and
Give us a chance to redress our grievances please!



குத்து விளக்கெரியக் கோட்டுக்கால் கட்டில் மேல்
மெத்தென்ற பஞ்ச சயனத்தின் மேலேறி
கொத்தலர் பூங்குழல் நப்பின்னை கொங்கை மேல்
வைத்துக் கிடந்த மலர்மார்பா! வாய் திறவாய்
மைத்தடங் கண்ணினாய்! நீயுன் மணாளனை
எத்தனை போதும் துயிலெழ ஒட்டாய்காண்
எத்தனை யேலும் பிரிவாற்ற கில்லாயால்
தத்துவமன்று தகவேலோர் எம்பாவாய்.
MARGAZHI DAY 18

Oh! The daughter- in- law of Nandagopal
He who possesses strength like an elephant in heat.
And who has strong shoulders
That would never turn off from the foes
Oh Nappinai
The lady with aromatic tresses
Do open the door.
The hens have risen and are clucking everywhere
And look !the bevy of quails have coo-ed several times
On the Madhavi tree Avenings
Young Lady who hold a ball tenderly in your fingers.
As we sing the name of your Lord
Do come and open the door With your lotus like hands
Adorned with dazzling bangles that jingles as you move.
And make us happy!



உந்து மதகளிற்றன் ஓடாத தோள்வலியன்
நந்தகோபாலன் மருமகளே! நப்பின்னாய்
கந்தம் கமழும் குழலி கடை திறவாய்
வந்தெங்கும் கோழி அழைத்தன காண் மாதவிப்
பந்தல் மேல் பல்கால் குயிலினங்கள் கூவின காண்
பந்தார் விரலி! உன் மைத்துனன் பேர்பாட
செந்தாமரைக் கையால் சீரார் வளையொலிப்ப
வந்து திறவாய் மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 17
----------------------
Oh!Our king Nandagopa!
Who gives away water and food to the needy!
Please do wake up!
Oh!Our Lady Yasodha.
A Gem among the Women!
A leading light of the clan!
Please do get up.
Our Lord of Gods! Who pierced the sky
And measured the Universe!
Please do not sleep – kindly get up
Lord Balarama! Sporting the golden anklets!
You too do not sleep along with your younger brother please !



அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்
எம்பெருமான் நந்தகோபாலா! எழுந்திராய்
கொம்பனார்க்கு எல்லாம் கொழுந்தே! குலவிளக்கே!
எம்பெருமாட்டி யசோதாய்! அறிவுறாய்!
அம்பரம் ஊடறுத்து ஓங்கி உலகளந்த
உம்பர்கோமானே! உறங்காது எழுந்திராய்
செம்பொற் கழலடிச் செல்வா! பலதேவா!
உம்பியும் நீயும் உறங்கலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 16
----------------------
Oh You man! who guards the place of the master Nandagopan
Oh you men! Who guards the festooned doors
Do open the door bedecked with jewels
Lord Manivannan – The mystic
Had promised us, the lasses of cowherds yesterday
To bless us with a drum
We have come in all purity
To wake him up as we sing his praise.
You guard! Who seems kindhearted like a mother
Please do not prevent us from entering the house
And please do open the doors which guard the Lord lovingly!



நாயகனாய் நின்ற நந்தகோபனுடைய
கோயில் காப்பானே! கொடித்தோன்றும் தோரண
வாயில் காப்பானே! மணிக்கதவம் தாள்திறவாய்
ஆயர் சிறுமிய ரோமுக்கு அறைபறை
மாயன் மணிவண்ணன் நென்னனலே வாய்நேர்ந்தான்
தூயோமாய் வந்தோம் துயிலெழப் பாடுவான்
வாயால் முன்னமுன்னம் மாற்றாதே யம்மா! நீ
நேய நிலைக்கதவம் நீக்கலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 15
-----------------------
Hey young parrot-like girl!
Are you sleeping still? asked the girls
Use not frosty words
Ladies – Here I come sang the lass
Ha! don’t we know your
Prowess in speech well before
Said the girls –
Well! Let you all be the strongest. Answered her.
Hey how do you think you are
Apart from us? Chided the girls
Are everyone here? Questioned the lass!
Come! Come and count for yourself
And come to sing the
Praise of the Lord
Who slew the invincible elephant and who
Destroys all the enemies.



எல்லே இளங்கிளியே! இன்னும் உறங்குதியோ!
சில்லென்று அழையேன்மின் நங்கைமீர்! போதருகின்றேன்
வல்லையுன் உன் கட்டுரைகள் பண்டேயுன் வாயறிதும்
வல்லீர்கள் நீங்களே நானேதான் ஆயிடுக
ஒல்லை நீ போதாய் உனக்கென்ன வேறுடையை
எல்லாரும் போந்தாரோ? போந்தார் போந்து எண்ணிக்கொள்
வல்லானை கொன்றானை மாற்றாரை மாற்றழிக்க
வல்லானை மாயனைப் பாடலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 14
-----------------------
My girl!
The scarlet lotus have blossomed
And the water lilies have drooped;
The sages with saffron coloured attire and fair teeth
Have started towards their temples blowing their conch.
You girl! Who boasted
Would rise early and wake us up.
Who had rendered a shameless promise
Get up young girl.
Let us sing the praise of the Lotus eyed Lord
Who hold the conch and chakra
In his valiant hands
Oh my girl!



உங்கள் புழக்கடை தோட்டத்து வாவியுள்
செங்கழுநீர் வாய்நெகிழ்ந்து ஆம்பல் வாய் கூம்பின காண்
செங்கல் பொடிக்கூறை வெண்பல் தவத்தவர்
தங்கள் திருக்கோயில் சங்கிடுவான் போதந்தார்
எங்களை முன்னம் எழுப்புவான் வாய்பேசும்
நங்காய்! எழுந்திராய் நாணாதாய் நாவுடையாய்!
சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தும் தடக்கையன்
பங்கயக் கண்ணானை பாடலோர் எம்பாவாய்.
margazhi day 13
-----------------------
The girls are singing the glory
Of the one who ripped the beak and killed the bird (Asura)
The one who nipped away the head of the Rakshas
And have reached their destination.
The Venus has risen and the Jupiter has slumbered
Look the birds have started chirping
You girl with eyes intoxicated!
Why do you remain sleeping?
Rather than diving and bathing in the cold water
Stop being cheeky and join us oh girl!



புள்ளின்வாய் கீண்டானை பொல்லா அரக்கனை
கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக் களம்புக்கார்
வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பின காண் போதரிக் கண்ணினாய்!
குள்ளக் குளிரக் குடைந்துநீர் ஆடாதே
பள்ளிக்கிடத்தியோ! பாவாய்! நீ நன்னாளால்
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்தேலோர் எம்பாவாய்.
DAY 12 MARGAZHI

“Oh! You young girl! The affectionate sister of the Rich cowherd.
Who possess buffaloes which make the house slushy
By the milk which flows Involuntarily from their udders
While they fondly think about the calves!
We stand here inspite of theheavy dewfall on our heads.
And sing about the Lord Who is dear to our heart
And Who had slain the King of Lanka.
But look you are mumb
Get up now at least..
People in other houses are up already
Why this great slumber. Get up you girl!


கனைத்திளங் கற்றெருமை கன்றுக்கு இரங்கி
நினைத்து முலைவழியே நின்றுபால் சோர
நனைத்தில்லம் சேறாக்கும் நற்செல்வன் தங்காய்!
பனித்தலை வீழ நின் வாசல் கடைபற்றி
சினத்தினால் தென் இலங்கைக் கோமானைச் செற்ற
மனத்துக்கு இனியானைப் பாடவும் நீ வாய்திறவாய்
இனித்தான் எழுந்திராய் ஈதென்ன பேருறக்கம்!
அனைத்தில்லத் தாரும் அறிந்தேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi Day 11
-------------------------
Hey girl !the golden vine of the cowherd clan
Who excel not only in tending and milking the cow
But also are adepts in warfare and expressing the strength
And are totally blemish less
You girl!with a feminity like the hood of the cobra
And as graceful as a peacock!
Come join us!we friends have come to your courtyard
And are singing the name of the Lord Megavannan
And here you sleep without a movement or a response
Wonder what u gain out of this sleep so useless!
Dear girl get up!



கற்றுக் கறவைக் கணங்கள் பலகறந்து
செற்றார் திறலழியச் சென்று செருகச் செய்யும்
குற்றமொன்றில்லாத கோவலர் தம் பொற்கொடியே
புற்றரவு அல்குல் புனமயிலே போதராய்
சுற்றத்துத் தோழிமார் எல்லாரும் வந்துநின்
முற்றம் புகுந்து முகில்வண்ணன் பேர்பாட
சிற்றாதே பேசாதே செல்வப்பெண்டாட்டி! நீ
எற்றுக்கு உறங்கும் பொருளேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi day 10
My lady! Confident of reaching the paradise by penance
you may not open the door ,But won’t you answer at least?
Lord Narayanan adorned with fragrant Tulsi on His head
Will bless us if we sing His praise
Did Kumbakarnan who was put to death once upon a time
Having been defeated
Hand over his long spell of sleep to you
Oh my lass with incurable sleep!
The precious of the lot!
Get up, freshen up and open the door oh girl!



நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய்!
மாற்றமும் தராரோ? வாசல் திறவாதார்
நாற்றத் துழாய்முடி நாராயணன் நம்மால்
போற்றப் பறைதரும் புண்ணியனால் பண்டொருநாள்
கூற்றத்தின் வாய்வீழ்ந்த கும்பகர்ணனும்
தோற்றும் உனக்கே பெருந்துயில் தந்தானோ?
ஆற்ற அனந்தல் உடையாய்! அருங்கலமே!
தேற்றமாய் வந்து திறவேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi day 9
As the lamps glow around the hall
Bedecked with precious stones
Hey dear cousin! sleeping in the soft bed
Surrounded by the aroma of incense
Do open the adorned door
Oh my aunt! Wake her up
Is your dumb? Is she deaf? is she lazy?
Or is she cursed with a long spell of sleep?
We are now chanting the antidote
The names of the Supreme Lord
The Madhavan ,The Mayavan,The Vaikundan
Get up you girl and chant with us .



தூமணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கெரிய
தூபம் கமழத் துயிலணை மேல் கண்வளரும்
மாமன் மகளே! மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்
மாமீர்! அவளை எழுப்பீரோ? உன்மகள் தான்
ஊமையோ அன்றிச் செவிடோ, அனந்தலோ?
ஏமப்பெருந்துயில் மந்திரப்பட்டாளோ?
மாமாயன் மாதவன் வைகுந்தன் என்றென்று
நாமம் பலவும் நவின்றேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi Day 8
--------------------
You contented girl! Its dawn already
The buffaloes have gone for the first taste
Of the dew laden grass
We have stopped the girls
Who are by now on the way
And we are here to call you
Get up you girl!
Come sing the praise of the Lord
Who killed the demon by tearing apart its large mouth
And the Lord of all Lords
Who vanquished the wrestler
If we fall on his feet, He will be kind enough to bless us.
So get up oh girl!



கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறுவீடு
மேய்வான் பரந்தனகாண் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்
போவான் போகின்றாரை போகாமல் காத்துன்னை
கூவுவான் வந்துநின்றோம் கோது கலமுடைய
பாவாய்! எழுந்திராய் பாடிப் பறைகொண்டு
மாவாய் பிளந்தானை மல்லரை மாட்டிய
தேவாதி தேவனைச் சென்று நாம் சேவித்தால்
ஆஆ என்று ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi day 7
--------------------
You devilish girl
Don’t you hear the birds chirping
And talking among themselves?
Don’t you hear the churning sound of curd
Made by the ladies with fragrant tresses
And the jingling sound of their jewels
Due to the movements of their hands ?
You smart girl! How dare you laze in bed
Listening to the praise of Kesavan, the Lord Narayanan
You bright lass! Do open the door
And join us singing the praise of Lord! Oh girl!



கீசுகீசு என்றெங்கும் ஆனைச்சாத்தன் கலந்து
பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ? பேய்ப்பெண்ணே!
காசும் பிறப்பும் கலகலப்பக் கைபேர்த்து
வாச நறுங்குழல் ஆய்ச்சியர் மத்தினால்
ஓசை படுத்த தயிர் அரவம் கேட்டிலையோ?
நாயகப் பெண்பிள்ளாய்! நாராயணன் மூர்த்தி
கேசவனைப் பாடவும் நீ கேட்டே கிடத்தியோ?
தேசம் உடையாய்! திறவேலோர் எம்பாவாய்.
Margazhi day 6
------------------------
Look! the birds have started chirping
Don’t you hear the beckoning sound of the white conch
From the temple of the Lord
Who himself is the Master of Garuda
Get up you girl!
The sages and the yogis contemplate and sing
About the seed of the universe
Who had once suckled the venom
From the teats of the demon and took her life off
Had shattered the cunning wheel with just a kick
And then reposes in the ocean of milk
As their chants of Hari rise to a crescendo
It should enter your heart and please you
So now get up you girls!



புள்ளும் சிலம்பின காண் புள்ளரையன் கோயிலில்
வெள்ளை விளிசங்கின் பேரரவம் கேட்டிலையோ?
பிள்ளாய் எழுந்திராய்! பேய்முலை நஞ்சுண்டு
கள்ளச் சகடம் கலக்கழியக் காலோச்சி
வெள்ளத்து அரவில் துயிலமர்ந்த வித்தினை
உள்ளத்துக் கொண்டு முனிவர்களும் யோகிகளும்
மெள்ள எழுந்து அரியென்ற பேரரவம்
உள்ளம் புகுந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்