மலைப்பாதைகள் அன்று வெளிச்சமாய் இருந்தன

இருட்டு, மலைகளில் விரைவில் படரும் என்பது கூட அறியாமல்

மலைவீதிகளில் சுற்றித்திரிந்தோம் அன்று.

பனியும் கருமையும், படர் வீதிகளில்

ஓர் ஒற்றைப்  போர்வை போர்த்தி,

மூடிய ஒரு விடுதியில், நாம் இரக்கச் சோறு

உண்ணச் செல்கையில்

மெல்ல

உன் மணம்,என் நினைவுப் படிமங்களில் ஆழ்ந்தது .

 பின், சட்டைப்பையில்

ஒளித்து வைத்த காதல் கடிதம் படித்து 

நீ என் இதழ் பறித்த போது 

சேர்ந்து வீழ்ந்தது, என் வெட்கத் திரையும் தான்  .

உன் பழைய பனியனின், மணம் கிளர்த்திய 

இவ்வேட்கைகள் தீர 

மற்றொரு முறை மலைப்பாதையில் கால் பாவாமல்

உன் தோள் தொற்றி நடக்க விழையும் நேரத்தில் தான்

எனக்கான மலைப்பாதைகள், இப்பொழுதெல்லாம் 

இருட்டாகவே எப்பொழுதும் இருப்பதை 

மிக தாமதமாக

என் மனம் புரிந்து கொள்கிறது .