பாழும் மனம்

உன் நினைவலைகள்
அடித்து அடித்து
மனமெனும் கடல்
பொங்கித்தணியும்!

பாலைவனக் கடலென

உண்மை உரைக்க

சிறுதுளி தேடி

கண்கள் அலையும்

வேண்டா வேண்டாமென

ஒரு மனது கூற

உன் மடி நாடி

உள்ளம் விழையும்

உடைந்த இதயம் தான்

மிச்சமென உணர்ந்தும்

உன் தோள் சாய

பாழும் மனம் ஏங்கும்

உள்ளொன்று வைத்துப்

புறமொன்று பேசும்

கல்லான நெஞ்சம்,சொல்

என்றுதான் மாறும்?

வேறொன்றும் நினையாமல்

என் காதல் உணர

பொத்தி பொத்தி வைத்த

பூ அன்று தான் மல்ரும்.

உன் வாழ்க்கையோடை

என் எண்ணப்படகு கொள்ள

ஆண்டாண்டாய் சேமித்த

என் ஆசை தீரும்.